Είναι κάποιες φορές που η δουλειά ξεπερνά το ταλέντο και τις δεξιότητες του. Ο Πάτρικ Μπέβερλει βάζει τα γυαλιά σε πολλούς παίκτες που ξεχνάνε να είναι πρώτα αθλητές. Είναι σχετικά μικρός για τα δεδομένα του NBA, 32 ετών, και μοιάζει να έχει μεγάλο μέλλον στην άκρη του Ατλαντικού. Πάμε να τον μάθουμε.
Στα ίδια μέρη δε θα ξαναβρεθούμε.
Ο τυπάς αυτός πριν μια δεκαετία κοσμούσε το ελληνικό πρωτάθλημα έστω για μια σεζόν. Η ομάδα του, ο Ολυμπιακός, το 2009 τον αρπάζει από το ντράφτ και έτσι συμπλήρωνει το ποιοτικότερο ρόστερ της σύγχρονης ιστορίας του. Ο παίκτης ανήκει στους Μαϊάμι και ουσιαστικά έρχεται στα ευρωπαϊκά όρια για να ψηθεί. Πολύ πιθανόν να μη γνώριζε για τις προοπτικές της ελληνικής ομάδας αφού κι εμείς ως φίλαθλοι δεν είχαμε ζήσει πέρα του '99 κάποια σημαντική διάκριση. Αρχίζει γρήγορα να το καταλαβαίνει κατακτώντας το πρώτο του τίτλο (Greek Cup). Όσο παίζει δείχνει καλά στοιχεία ο 21χρονος.
 |
| When in Euroleague/ Getty Images |
185 εκατοστά, με μεγάλο ξεπέταγμα και άπαιχτος στον αιφνιδιασμό. Δεν είναι όμως τα αθλητικά χαρακτηριστικά που τον κάνουν ιδιαίτερο σαν αθλητή και αυτό φαίνεται σε ένα από τα παιχνίδια της Euroleague. Έπειτα από δύο κλεψίματα, σπάει τα νεύρα του αντιπάλου (Williams, Malaga) και τον αναγκάζει να του ορμήξει. Αφού βέβαια ανταποκρίνεται, αποβάλλεται για πρώτη φορά στη καριέρα του και με αφορμή εκείνη τη νύχτα ξεκινά να φτιάχνει τη φήμη του σκληροπυρηνικού πόιντ γκάρντ. Το τσαγανό το είχε από μικρός, πλέον το 'χει εξελίξει σε επιστήμη. Αγωνιστικά ξανά, φθάνει μέχρι τον ευρωπαϊκό τελικό και γνωρίζει την πρώτη του συλλογική αποτυχία. Ένα χρόνο μετά επαναπατρίζεται και το ταξίδι του ξεκινά. Είναι σχεδόν απίθανο να ξαναγυρίσει αλλά κάτι που θεωρείται αδιαμφισβήτητο, είναι πως στον Ολυμπιακό πήρε τις εμπειρίες και εμπνεύστηκε τις ιδέες για να δημιουργήσει το σήμερα.
Που μεγάλωσε.
Είναι ένα κλασσικό παράδειγμα παιδιού που μεγαλώνει στα στενά της φτωχικής πλευράς του Σικάγο. Συμβιώνει με έναν ναρκομανή πατέρα που μέσα σε λίγο καιρό υποκύπτει πεθαίνει. Μέχρι την εφηβεία δε ξέρει τι πάει να πει σπιτική στοργή αφού αυτός, η όμορφη μαμά του και η μικρή του αδερφή κοιμούνται είτε στο δρόμο κι αν είναι τυχεροί σε μοτέλ. Από τα πολλά που θυμάται από τη παιδική του ηλικία είναι τα σκάγια που σχεδόν τον ακουμπούσαν κάθε φορά που κυκλοφορούσε. Πριν κρίνεις κάποιον λένε πρέπει πρώτα να ξέρεις την ιστορία του. Ε λοιπόν αυτά τα μάτια μπορεί να αντλούν μια αγριότητα μα αυτό που πραγματικά εκφράζουν είναι μια τεράστια ευαισθησία. Η μαμά του αγαπάει πολύ τη τέχνη στα νύχια και καθώς τα παιδιά της μεγαλώνουν, ξεκινά να ασχολείται επαγγελματικά. Είναι η περίοδος που ο Πατ αγωνίζεται στη Ρωσία και την Σπαρτάκ βγάζοντας τα πρώτα του λεφτά πριν το ντράφτ. Της στέλνει αρκετά χρήματα ώστε να σταματήσει να δουλεύει και αυτή τα επενδύει στο πρώτο της μαγαζί. Λίγα χρόνια μετά (2013), έρχεται για να μείνει και να καταφέρει κάνει γνωστό το όνομα του σε κάθε γειτονιά των ΗΠΑ χωρίς να ξεχνάει κάθε παιδί που ξεκινά από τον πάτο όπως αυτός.
"It's 10 million kids just like me. Kids in New York, in Chicago, in L.A., in Oakland, in Atlanta, who go through the same thing and don't make it out; they don't have a voice. I speak for them. I hoop for them." / heavy. com 🗣️
Το σήμερα.
Ο Πάτρικ Μπέβερλει είναι από τους καλύτερους αμυντικούς και trash talkers της γενιάς του. Και τα δύο τα συνδέει άρρηκτα. Δεν θεωρείται αποτελεσματικός αλλά ικανός να σταματήσει κάθε αιφνιδιασμό. Θα τον χαρακτήριζα ως μπασκετικό κόφτη. Πριν λίγα χρόνια αποτελούσε το βασικό πλέι μέικερ των Χιούστον. Από πέρυσι και ύστερα δίνει ένα χαρακτήρα στους Κλίπερς που δεν τους επιτρέπει να χάνουν εύκολα και γενικότερα να χάνουν. Δεν χρειαζόταν να συνυπάρξει με οποιονδήποτε θεωρείται huge για να χτίσει ένα δικό του brand μέσα στο, κατά τα άλλα, Λεμπρονικό LA. (8αδα και playoffs-απουσία Λέικερς.)
Αρέσει δεν αρέσει η συμπεριφορά του βγάζει κάτι αληθινό. Ασυμπάθητος για πολλούς αφού με τον αδυσώπητο του χαρακτήρα έχει μάθει να εξαφανίζει του σταρς του αθλήματος. Ντουράντ, Κάρι, Ντέβιν Μπούκερ και Ντόνσιτς απεχθάνονται τον ρόλο του, ο οποίος είναι να αναπνέει μπροστά, πίσω, δίπλα και γύρω από αυτούς. Κινείται παντού στο παρκέ και μπουστάρει κάθε συμπαίκτη που θεωρεί ότι δε βρίσκεται και σε μια τόσο καλή ομάδα. Είναι μέτριος παίκτης αλλά τεράστιος αθλητής. Καταφέρνει να σπάσει δις την έδρα του Γκόλντεν Στέιτ όντας ανύπαρκτος επιθετικά. Βρίσκεται σε μια εκπληκτική νοητική κατάσταση. Κλείνει συμβόλαιο 40 εκατ. με μέσο όρο πόντων 7. Ψηφίζεται στη δεύτερη καλύτερη αμυντική πεντάδα. Έχει έναν τρελό πρόεδρο που φέτος κάνει την υπέρβαση και του φέρνει έναν MVP και έναν υποψήφιο ΜVP, λύνοντας τις επιθετικές του ανησυχίες. Είναι 32 ετών και παράλληλα από τους πιο εξελίσσιμους της λίγκας. Θεωρώ πως έχει φτάσει εκεί που θέλει. Ας είμαστε αντικειμενικοί.
Comments
Post a Comment