Δύο χρόνια και κάτι πριν, ο Αιζέια Τόμας χάνει την 22χρονη αδερφή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και την επόμενη μέρα δίνει τη νίκη στους Σέλτικς σε παιχνίδι playoffs με 50+ πόντους. Από εκείνη τη σεζόν και ύστερα ο IT όπως τον αποκαλούν οι φάνς του, είναι αγνώριστος αγωνιστικά. Σήμερα γράφουμε για τους υπαίτιους του διετούς μπασκετικού κενού και αν ο παίκτης προσεγγίζει έστω και λίγο την leading προσωπικότητα που έχτισε στο Μπόστον.
Μετά το '17 χάνει την αθλητική του ταυτότητα.
Ο Αιζέια Τόμας από τον Αύγουστο του 2017 έως σήμερα κάνει τρεις αποτυχημένες σεζόν σε τρεις διαφορετικές ομάδες. Η πρώτη, οι Κάβαλιερς ίσως τον έριξε στο καναβάτσο λόγω Λεμπρόν. Ακουγόταν πολύ ότι δεν τον γούσταρε καθόλου και θεωρείται υπαίτιος για το trade του IT στους Λέικερς. Συνηθίζεται ο Τζέιμς να διώχνει με το έτσι θέλω παίκτες από τις ομάδες του. Αυτό συνέβη και φέτος με τη νεολαία του LA και το μόνο που κατάφερε είναι να αποσυνθέσει την όμαδα. Τέλος πάντων μιλάμε για ένα παίκτη που σε 27 λεπτά προσέφερε 15 πόντους και 6 ασίστ μέσο όρο. Γνώμη μου είναι πως όταν ένας τόσο ταλαντούχος παίκτης διατίθεται να σηκώσει το πρωτάθλημα μαζί σου, το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να τον υποστηρίξεις αθλητικά και ψυχολογικά και όχι να τον αποφεύγεις εσκεμμένα επειδή σου πήραν τον Καιρί από δίπλα σου.
Η κάτω βόλτα είναι δεδομένη αφού μετακομίζοντας από πλευράς LA, καθείς τον αντιμετωπίζει υποτιμητικά, ως ένα "παραπαίδι του Λεμπρόν". Δεν διαφωνώ ότι από φυσική κατάσταση δεν πετάει αλλά ο συγκεκριμένος αντιμετωπίζεται σαν δείγμα στασιμότητας άσχετα αν βελτιώνει τα ποσοστά του συγκρινόμενα με αυτά στους Καβς. Ακόμα και μετά από έναν μικρό τραυματισμό, όταν επιστρέφει και σκοράρει από τον πάγκο 23 πόντους απέναντι στο Ντένβερ σε φόντο playoffs, οι Λέικερς ψάχνουν το πρώτο ενδιαφέρον από ομάδα της λίγκας για να τον ξεφορτωθούν, όσο σκληρό κι αν ακούγεται. Ο Αιζέια φεύγει και ουσιαστικά δεν ολοκληρώνει σεζόν σε σταθερή ομάδα.
Θα έλεγα ότι πλέον μπαίνει σε μια φάση της καριέρας του που αρκείται στη "μικρομεσαία τάξη". Μετακομίζει στους Νάγκετς και αυτή τη χρονική στιγμή καταρρακώνεται. Το ισχίο του τον προδίδει και εξαφανίζεται από τον μπασκετικό χάρτη αφού χάνει τη μισή σεζόν. Καθώς επιστρέφει, ο προπονητής του τον θέτει εκτός rotation λέγοντας πως "αυτή είναι η δουλειά μου, όποιον κι αν πληγώνει". Έχει τα μεγαλύτερα δίκια αφού η ομάδα του δούλευε πολύ καλά και χωρίς τον IT και δε μπορεί έπειτα από κάποιους μήνες να αναπροσαρμόσει το ρόστερ του. Όμως για ακόμα μια σεζόν δεν τον αφήνουν να ξετυλιχθεί αθλητικά. Είναι υπέροχο να κοουτσάρεις μια νεανική ομάδα, αλλά ακόμα καλύτερο είναι να διαθέτεις και να εκμεταλλεύεσαι την εμπειρία ενός παίκτη με 10 διακρίσεις από το 2011, για να κυνηγήσεις κάτι περήφανο στα playoffs. Δεκτό το πλάνο σου αλλά δεν ενδείκνυται να είσαι απόλυτος ως προς αυτό. Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα που εξαρτάται από χίλιους δυό παράγοντες πέρα από το αθλητικό κομμάτι. Ψυχολογία, ικανότητα, mentallity. Εκεί κάπου το έχασε.
Είναι αυτός που έδειξε στο κοινό τι σημαίνει Μπόστον.
Οι Κέλτες του χρωστάνε πολλά και κυρίως ότι τους έδωσε και πάλι την ευκαιρία να ονειρευτούν. Όταν το 2015 έρχεται στη Βοστόνη, το ρόστερ που καλείται να συναγωνιστεί είναι αρκετά ανασφαλές. Η φανέλα με το τριφύλλι έχει να ζήσει χρόνια δόξας. Μπαίνει σε μια νέα εποχή στην οποία ένα παιδί 175 εκατοστών από τη συνοικία Τακόμα δίνει κίνητρο. Η σεζόν '15-16 για τους Σέλτικς λήγει πρόωρα, μα αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Υπάρχει ο χρόνος να χτιστεί η ομάδα, και βέβαια πάνω στον Αιζέια. Και πράγματι γύρω του δημιουργείται ένας κορμός μια νέας γενιάς ταλαντούχων Αμερικανών που ακόμη μεγαλώνουν μαζί στη Βοστόνη. Αλ Χορφορντ, Τζέιλεν Μπράουν, Μάρκους Σμάρτ και ο νεαρός, μα "θρασύτατος" Ροζίρ.
Ο Αιζέια κάνει απίστευτη χρόνια. Ξεπερνάει σε ποσοστά τον θρύλο Λάρι Μπέρντ και ελκύει κόσμο στο γήπεδο. Είναι στη δεύτερη ομάδα του All Star και φέρνει την όμαδα πρώτη στην Ανατολή. Βάζει κατά μέσο όρο 28.8 πόντους και είναι καταιγιστικός στις τέταρτες περιόδους. Οι Σέλτικς με αυτόν στη πεντάδα τους, κερδίζουν κάθε παιχνίδι με αβαντάζ 18 πόντων. Τα playoffs πλησιάζουν και αισίως προκρίνονται στους τελικούς της Περιφέρειας με αντίπαλο, τους πρώην πρωταθλητές Κάβαλιερς.
 |
| "Chyna, I love you - 15.4.17" / theundefeated.com |
Πριν φτάσουμε όμως εκεί, προηγείται μια νύχτα που κάνει όλο το κοινό να πιστέψει πως ο ΙΤ δεν είναι ένας απλός παίκτης. Η αδερφή του αποβιώνει σε τροχαίο και την επομένη τής χαρίζει με συγκινητική εμφάνιση και 53 πόντους, το 2-0 απέναντι στους Γουίζαρντς. Άσχετα αν στους περιφερειακούς τελικούς χάνουν, ο παίκτης αυτός πείθει τους Κέλτες να πιστέψουν πως πλέον έχουν έναν ηγέτη διαφορετικό από τους άλλους. Θεωρώ πως με αυτή τη σεζόν και ιδιαίτερα αυτή τη βραδιά ο Αιζέια Τόμας ανοίγει μια νέα σελίδα στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου. Ακόμα κι αν φεύγει χωρίς ιδιαίτερες τιμές, αφήνει μια σύντομη κληρονομιά στο ρόστερ που σήμερα ανατέλλει στη Βοστόνη και θα φέρει πολλά, πολλά πρωταθλήματα. Και κλείνω έτσι.
Comments
Post a Comment