Τσάρλς Αντετοκούνμπο

Το 1991 η οικογένεια Αντετοκούνμπο αποφασίζει να φύγει από το Λάγος της Νιγηρίας και να μετακομίσει στην Ευρώπη για ένα καλύτερο μέλλον. Πίσω μένει το μοναδικό έως τότε παιδί τους, ο Φράνσις. Η φροντίδα του αναλαμβάνεται εξ'ολοκλήρου από τον παππού και τη γιαγιά. Ο Τσάρλς και η Βερόνικα έχουν τις αθλητικές δυνατότητες, ώστε να προσαρμοστούν πιο εύκολα σε μια νέα κοινωνική ομάδα. Το ποδόσφαιρο και το άλμα εις ύψους, η μεγάλη τους ελπίδα. Από εκεί ξεκινά η ιστορία τους.

Η πρώτη απογοήτευση αλλά για κάποιο λόγο όλα γίνονται.

Η πρώτη μεγάλη στάση για τους Τσάρλς και Βερόνικα Αντετοκούνμπο έπειτα από το Λάγος, η Γερμανία. Ο πρώτος έπαιζε ποδόσφαιρο και κυνηγούσε το όνειρο του. Κατάφερε και ρίζωσε σε μια ομάδα, όμως ένα γεγονός τον σταμάτησε. Ένας τραυματισμός στους χιαστούς έκοψε την καριέρα και τα φτερά του. Τα έξοδα για το χειρουργείο απίστευτα και η μοναδική διέξοδος σε χρήματα, η ενασχόληση της Βερόνικα με το άλμα εις ύψους. Ουσιαστικά, τα όσα συνέβησαν έφεραν και την πρώτη γνωριμία του ζευγαριού με την σκληρή πλευρά μια νέας κοινωνίας. Η ομάδα του λοιπόν εγκατέλειψε και άφησε ανασφάλιστο τον Νιγηριανό άσο, με αποτέλεσμα να μην έχει καμία ηθική προστασία. Η φυγή από την Βόρεια Ευρώπη ήταν μονόδρομος. Η Ελλάδα τον περίμενε.

Τα Σεπόλια. 

Την ίδια χρονιά το ζευγάρι Αντετοκούνμπο χωρίς ψυχικά αποθέματα, νοικιάζει ένα σπίτι στην Αττική και συγκεκριμένα στα δυτικά Σεπόλια. Ένα ταξίδι γεμάτο απογοήτευση και παράλληλα ελπίδα ξεκινά για αυτούς. Οι δουλειές τους; Περιστασιακές. Τα έσοδα; Αρκούσαν ίσα-ίσα για την επιβίωση. Αγαπούσαν όμως μια αρχή. Την οικογένεια. Εφόσον στην Ελλάδα έβλεπαν την συνέχεια τους, αποφάσισαν να έχουν αυτήν την όμορφη συντροφιά. Η οικονομική κατάσταση μπορεί να ήταν ελλιπής, όμως η αγάπη για νέα μέλη απεριόριστη. Το 1992 γεννιέται ο Θανάσης. Το 1994 ο Γιάννης. Το 1998 ο Κώστας και το 2000 ο Αλέξανδρος.
Τα παιδιά μεγαλώνοντας άρχισαν να εμφανίζουν την επίδραση του αθλητικού DNA των γονιών τους. Οι δύο μεγαλύτεροι, Γιάννης και Θανάσης, αγαπούν το ποδοσφαιρο. Ίσως τους το μετέδωσε ο πατέρας τους, ποιος ξέρει; Ο κ. Τσάρλς είχε ένα απωθημένο, το ποδοσφαιρο. Ετσι είχε την ευκαιρία να ασχοληθεί ξανά με την αγαπή του, έστω με το να καθοδηγεί τα παιδιά του. Το κλίμα στην οικογένεια ήταν υπέροχο και τόσο ζεστό. Οι κακουχίες δεν έλυσαν τον δεσμό τους, αντίθετα τον δυνάμωμαν. Αγαπούσαν ο ένας τόσο πολύ τον άλλον. Πίστευαν ότι αν είναι όλοι μαζί και υγιείς, κάποια στιγμή ο Θεός θα τους το φέρει πίσω. Όλο αυτό όμως δεν ήταν τυχαίο. Ο Τσαρλς και η Βερόνικα χαρακτηρίζονταν από τις αξίες του σεβασμού, της αγάπης, της φροντίδας και της ευγένειας. Αυτό το κάτι που τους κρατούσε δυνατούς, ήταν η πίστη στον Θεό.

Τι ξεχωριστό μετέδωσε ο Τσάρλς στα παιδιά του;

Ο πατέρας αυτός μετέδωσε στα παιδιά του κάτι που θα τους πρεσβεύει για πάντα. Την αγάπη για τη ζωή, τον πλησίον, είτε αυτός είναι αδύναμος είτε δυνατός οικονομικά. Όταν τα παιδιά πηγαίνανε σχολείο, αυτός τους προέτρεπε να διαβάσουν, όχι για να είναι καλοί μαθητές αλλά για να γίνουν καλοί άνθρωποι. Τους συμβούλευε να έχουν υπομονή και να μην εξάπτωνται απέναντι σε κακές συμπεριφορές και την αδικία. Τους έδινε την ελευθερία να κάνουν αυτό που θέλουν στη ζωή τους. Με τη μόνη προϋπόθεση όμως, ότι αυτό που θα επιλέξουν, θα τους κάνει ευτυχισμένους και δε θα τους πνίγει. Ό,τι δε κατάφερε ο ίδιος, ήθελε να δει τα παιδιά του να το πετυχαίνουν. Κι αυτό είναι ο αθλητισμός. Μπορεί να μη τους προσέφερε τα πάντα, υλικά, όμως ηθικά δημιούργησε υπέροχους ανθρώπους. Καθημερινά θαυμάζουμε αυτή την οικογένεια, νιώθουμε την αλληλοϋποστήριξη των αδερφών, την εκτίμηση προς τους ανθρώπους που τους προσέφεραν έστω και το παραμικρό, που τους υποδέχθηκαν σαν δικό τους κομμάτι. Ο Τσαρλς ήταν υπόδειγμα πατέρα. Και πιο εύστοχα, αποτέλεσε υπόδειγμα ανθρώπου με αρχές και αξίες.

Η σχέση του Γιάννη με τον μπαμπά του.

Η κοινή τους αγάπη για το ποδόσφαιρο ήταν γνωστή. Ο μικρός Γιάννης ακούγοντας ιστορίες από τον πατέρα του, άρχισε να κλωτσάει μια μπάλα, αγαπώντας αυτή τη δραστηριότητα. Κάθε Κυριακή σχεδόν πήγαιναν να δουν την αγαπημένη τους ομάδα, τον Ολυμπιακό. Ζούσαν για τον αθλητισμό και ο δεσμός τους ήταν απίθανος. Κάτι που θα μας μείνει αξέχαστο από την σχέση του Γιάννη με τον μπαμπά του και την οικογένειά του, συνέβη πριν 4 χρόνια. Όταν ο μικρός έβγαλε τα πρώτα χρήματα από το NBA, τα έστειλε όλα πίσω στα Σεπόλια χωρίς αυτός να έχει cent. Έτσι έτρεξε στο γήπεδο με τα πόδια ώστε να κάνει τη προπόνηση του. Δεν είχε ανάγκη από χρήματα, αλλά τρεφόταν ψυχικά από την σκέψη, ότι δε θα λείψει τίποτα από την οικογένεια του. Ήταν τόσο ευγνώμων προς τους γονείς του. Για την αγάπη και την ελευθερία που του προσέφεραν τα πρώτα του 18 χρόνια.
Και κάτι τελευταίο. Αμέσως μετά το εντυπωσιακό κάρφωμα στο ματς απέναντι στους Νίκς, όπου πέρασε κυριολεκτικά πάνω από τον Χάρνταγουει, ευχαρίστησε τον μπαμπά του. "Ο μπαμπάς μου με σήκωσε", είπε. Καταλάβατε τί εστί "Τσάρλς Αντετοκούνμπο"; Αν όχι ακόμα, δείτε το βλέμμα του Γιάννη μιλώντας για αυτόν!

Αγγίξτε εδώ για να δείτε τον Γιάννη να μιλάει για τον πατέρα του.

Πηγή βίντεο : Βασίλης Σκουντής, CosmoteTv